6 sty 2024
Zgodnie z treścią art. 29 ust. 3 ustawy pracodawca ma obowiązek umożliwić diagnoście laboratoryjnemu ustawiczny rozwój zawodowy. Diagnoście laboratoryjnemu przysługuje urlop szkoleniowy w wymiarze do 6 dni roboczych rocznie, płatny według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy. Termin urlopu szkoleniowego jest uzgadniany każdorazowo z pracodawcą. Urlop szkoleniowy może zostać udzielony jednorazowo albo w częściach. Diagnosta laboratoryjny niezwłocznie przedstawia pracodawcy dokument poświadczający udział w wybranej formie ustawicznego rozwoju zawodowego.
Ustawa przyznaje diagnostom laboratoryjnym płatny urlop szkoleniowy, ale dotyczy to osób wykonujących zawód na podstawie umowy o pracę. W przypadku osób wykonujących zawód na podstawi umów cywilnoprawnych czy w ramach prowadzonej działalności leczniczej kwestie ewentualnego prawa do płatnego czasu wolnego przeznaczonego na podnoszenie kwalifikacji mogą być wprowadzone wolą obu stron do treści łączącej je umowy cywilnoprawnej. Ustawa przyznaje diagnostom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę prawo do odpłatnego urlopu szkoleniowego, ale diagnosta nie może swobodnie decydować o tym, kiedy z takiego urlopu skorzysta. Termin urlopu musi zostać uzgodniony z pracodawcą to znaczy, że pracodawca musi wyrazić zgodę na wykorzystanie tego urlopu we wskazanych przez diagnostę dniach. Z drugiej strony bezpodstawna odmowa udzielenia takiego urlopu może być oceniana jako działanie naruszające prawa pracownika mogące nosić niekiedy cechy dyskryminacji czy nierównego traktowania.
